Fot. Kamila Puchalska
W fotografii najbardziej interesuje mnie człowiek, emocje z nim związane i interakcja pomiędzy mną a osobą portretowaną, unikam wydarzeń, gdzie trzeba przepychać się w tłumie kolegów – reporterów. Portret pozwala na bezpośredni kontakt i jest ciekawą przygoda nie tylko fotograficzną…
Tak naprawdę jestem na początku swojej drogi zawodowej. Karierę zaczynałem jako model mojego ojca – fotografa. Grałem m.in. dziecko z domu opieki i czteroletniego malca z ogromnymi słuchawkami na uszach, toteż rozumiem ludzi, którzy pozują mi do zdjęć. Jako fotograf zacząłem pracować dla miesięcznika studentów Politechniki Warszawskie i.pewu, a stamtąd trafiłem do Życia Warszawy i agencji fotograficznej „Reporter”. W końcu przygarnęła mnie „Rzeczpospolita”. Dziś fotografia portretowa pozostaje moją wielką pasją.